سوره التحریم

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ يا أَيُّهَا النَّبِيُّ لِمَ تُحَرِّمُ ما أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ تَبْتَغِي مَرْضاتَ أَزْواجِكَ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ

1

بنام خداى رحمان رحيم؛ اى پيامبر چرا بر خود حرام مى‌كنى آنچه را كه خدا بر تو حلال كرده؟ و در اينكار رضايت زنانت را مى‌خواهى؟! خدا غفور و رحيم است.


قَدْ فَرَضَ اللَّهُ لَكُمْ تَحِلَّةَ أَيْمانِكُمْ وَ اللَّهُ مَوْلاكُمْ وَ هُوَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ

2

خدا از بين بردن قسمها را بر شما تشريع كرده، خدا سرپرست شما و دانا و حكيم است.


وَ إِذْ أَسَرَّ النَّبِيُّ إِليٰ بَعْضِ أَزْواجِهِ حَدِيثاً فَلَمَّا نَبَّأَتْ بِهِ وَ أَظْهَرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ عَرَّفَ بَعْضَهُ وَ أَعْرَضَ عَنْ بَعْضٍ فَلَمَّا نَبَّأَها بِهِ قالَتْ مَنْ أَنْبَأَكَ هٰذا قالَ نَبَّأَنِيَ الْعَلِيمُ الْخَبِيرُ

3

ياد آر كه پيامبر به بعضى از زنانش حديثى را به طور مخفى گفت، چون زن آن را به ديگرى خبر داد خدا آن را بر پيامبر آشكار نمود، پيامبر بعضى را به آن زن گفت و بعضى را نگفت، زنش گفت: كى تو را خبر داد؟! فرمود: خداى عليم و خبير


إِنْ تَتُوبا إِلَي اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُكُما وَ إِنْ تَظاهَرا عَلَيْهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلاهُ وَ جِبْرِيلُ وَ صالِحُ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمَلائِكَةُ بَعْدَ ذٰلِكَ ظَهِيرٌ

4

اگر به خدا توبه كنيد مناسب است كه قلوب شما از حق منحرف شده و اگر بر عليه پيامبر همكارى كنيد، (بدانيد كه) خدا حامى اوست و جبرئيل و نكو كار مؤمنان و ملائكه بعد از آنها كمك او هستند.


عَسيٰ رَبُّهُ إِنْ طَلَّقَكُنَّ أَنْ يُبْدِلَهُ أَزْواجاً خَيْراً مِنْكُنَّ مُسْلِماتٍ مُؤْمِناتٍ قانِتاتٍ تائِباتٍ عابِداتٍ سائِحاتٍ ثَيِّباتٍ وَ أَبْكاراً

5

اگر پيامبر شما را طلاق بدهد شايد خدايش بهتر از شما را به او عوض بدهد زنان مسلمان، زنان مؤمن زنان هميشه مطيع زنان توبه كار زنان عابده زنان روزه دارد زنان شوهر ديده و زنان باكره.


يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَكُمْ وَ أَهْلِيكُمْ ناراً وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَةُ عَلَيْها مَلائِكَةٌ غِلاظٌ شِدادٌ لا يَعْصُونَ اللَّهَ ما أَمَرَهُمْ وَ يَفْعَلُونَ ما يُؤْمَرُونَ

6

اى اهل ايمان خود و خانواده‌تان را حفظ كنيد از آتشى كه هيزم آن انسانها و سنگهاست بر آن موكلند ملائكه سختگير و محكم كه خدا را در آنچه امر فرموده مخالفت نكرده و آنچه امر شوند مى‌كنند.


يا أَيُّهَا الَّذِينَ كَفَرُوا لا تَعْتَذِرُوا الْيَوْمَ إِنَّما تُجْزَوْنَ ما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ

7

اى آنان كه كافر شده‌ايد امروز اعتذار نكنيد فقط آنچه را كه مى‌كرديد مجازات مى‌شويد.


يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَي اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً عَسيٰ رَبُّكُمْ أَنْ يُكَفِّرَ عَنْكُمْ سَيِّئاتِكُمْ وَ يُدْخِلَكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ يَوْمَ لا يُخْزِي اللَّهُ النَّبِيَّ وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ نُورُهُمْ يَسْعيٰ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ بِأَيْمانِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنا أَتْمِمْ لَنا نُورَنا وَ اغْفِرْ لَنا إِنَّكَ عَليٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

8

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد توبه كنيد به خدا توبه نصوح شايد پروردگارتان گناهان شما را بيامرزد و داخل كند شما را به بهشتهايى كه از زير آنها نهرها جارى است روزى كه خدا پيامبر را خوار نمى‌كند، و كسانى كه با او به خدا ايمان آورده‌اند نورشان در پيشاپيش و طرف راستشان مى‌دود، گويند: پروردگارا نور ما را كامل گردان و ما را بيامرز كه تو بر هر چيز توانايى.


يا أَيُّهَا النَّبِيُّ جاهِدِ الْكُفَّارَ وَ الْمُنافِقِينَ وَ اغْلُظْ عَلَيْهِمْ وَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ

9

اى پيامبر با كفار و منافقان جهاد كن و بر آنها سخت‌گير، جايگاه آنها آتش است و بد جايگاهى است.


ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِلَّذِينَ كَفَرُوا امْرَأَتَ نُوحٍ وَ امْرَأَتَ لُوطٍ كانَتا تَحْتَ عَبْدَيْنِ مِنْ عِبادِنا صالِحَيْنِ فَخانَتاهُما فَلَمْ يُغْنِيا عَنْهُما مِنَ اللَّهِ شَيْئاً وَ قِيلَ ادْخُلَا النَّارَ مَعَ الدَّاخِلِينَ

10

خدا براى بيان حال كافران مثل زده، زن نوح و زن لوط را كه تحت نكاح دو نفر از بندگان صالح ما بودند، به آن دو خيانت كردند، آن دو پيامبر چيزى از عذاب خدا را از آن دو زن كفايت نكردند، به آن دو گفته شد داخل آتش شويد با داخل شوندگان.


وَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِلَّذِينَ آمَنُوا امْرَأَتَ فِرْعَوْنَ إِذْ قالَتْ رَبِّ ابْنِ لِي عِنْدَكَ بَيْتاً فِي الْجَنَّةِ وَ نَجِّنِي مِنْ فِرْعَوْنَ وَ عَمَلِهِ وَ نَجِّنِي مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ

11

و خدا براى بيان حال اهل ايمان مثل زده زن فرعون را كه گفت: پروردگارا براى من خانه‌اى در نزد خود در بهشت بنا كن و مرا از فرعون و از عملش نجات بده، و از قوم ظالم نيز نجاتم عطا كن.


وَ مَرْيَمَ ابْنَتَ عِمْرانَ الَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَها فَنَفَخْنا فِيهِ مِنْ رُوحِنا وَ صَدَّقَتْ بِكَلِماتِ رَبِّها وَ كُتُبِهِ وَ كانَتْ مِنَ الْقانِتِينَ

12

و مثل زده، مريم دختر عمران را كه دامن خويش حفظ كرد و از روح خود در آن دميديم و كلمات خدا و كتابهاى او را تصديق كرد و از اهل طاعت دائم بود.


سوره القدر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ

1

بنام خداى رحمان رحيم؛ ما قرآن را در شب قدر نازل كرده‌ايم.


وَ ما أَدْراكَ ما لَيْلَةُ الْقَدْرِ

2

چه مى‌دانى شب قدر چيست؟


لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ

3

شب قدر بهتر از هزار ماه است.


تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ فِيها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ

4

ملائكه و روح، در آن شب از براى هر كارى نازل مى‌شوند.


سَلامٌ هِيَ حَتَّي مَطْلَعِ الْفَجْرِ

5

آن شب عنايت و سلام است تا طلوع فجر



قاری